شناسایی راهبردهای رفتاری بازآفرینی تعادل کار- زندگی: بر پایۀ تجارب زیستۀ اعضای هیئت علمی دانشگاه 

هدف: تحقیق پیش رو با هدف شناسایی راهبردهای رفتاری بازآفرینی تعادل کار- زندگی در میان اعضای هیئت علمی دانشگاههای دولتی شمال شرق ایران تلاش انجام شد. روش: در این پژوهش، روش تحقیق پدیدارشناسی به کار گرفته شد. جامعۀ مطالعه، آن دسته از اعضای هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد و بیرجند بودند که دارای مرتبۀ علمی استادیاری با حداقل پنج سال سابقۀ کاری یا دانشیاری با حداکثر پنج سال فاصلۀ زمانی از آخرین ارتقای رتبۀ علمی بوده‌اند. انتخاب مشارکت‌کنندگان به شیوۀ هدفمند با انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته پی گرفته شد تا در نهایت پس از اشباع داده‌ها، کافی بودن تعداد نمونه با 16 مشارکت‌کننده مشخص شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها به شیوۀ تحلیل محتوا نشان داد که فعالیتهای بازآفرینی تعادل کار- زندگی مشتمل بر16 مؤلفۀ رفتاری بوده و دو راهبرد فردی با عناوین «فروکاست مطالبات نقش» و «پاسخگویی دوسوگرای نقش» را در برداشته است. نتیجه‌گیری: چارچوبِ راهبردهای بازآفرینی تعادل کار- زندگی خواهد توانست بسان یک دستمایۀ عملی به اعضای هیئت علمی دانشگاه برای به کارگیری بهترین اقدامات برای حصول تعادل کار- زندگی مبتنی بر شرایط خودشان کمک کند.